30 marca 1943 roku, zmarli więziony i torturowany przez Niemców Jan Bytnar „Rudy” oraz Aleksy Dawidowski „Alek”, który cztery dni wcześniej brał udział w odbiciu „Rudego”, czyli słynnej akcji pod Arsenałem.
Uwolniony podharcmistrz Jan Bytnar „Rudy”, komendant hufca „Południe”, wcześniej brutalnie przesłuchiwany przez Niemców, zmarł mimo pomocy lekarskiej.
Aleksy Dawidowski „Alek” podczas akcji został ranny w brzuch. Zmarł z powodu odniesionych obrażeń.
Obaj spoczywają w kwaterze Harcerskiego Batalionu Armii Krajowej „Zośka” na Cmentarzu Wojskowym na warszawskich Powązkach.
Akcja pod Arsenałem
Akcja pod Arsenałem stała się symbolem solidarności, przyjacielskiej więzi i harcerskiej odwagi dla kilku pokoleń Polaków. Jej inicjatorem był Tadeusz Zawadzki„ Zośka”, przyjaciel zarówno Jana Bytnara, jak i Aleksego Dawidowskiego.
Jan Bytnar „Rudy” był powszechnie lubiany i szanowany za odwagę i oddanie harcerskim ideałom.
23 WDH „Pomarańczarnia”
Jan Bytnar i Aleksy Dawidowski byli wychowankami „Pomarańczarni”, czyli 23. Warszawskiej Drużyny Harcerskiej działającej przy stołecznym gimnazjum i liceum im. Stefana Batorego.
To właśnie z niej wywodzili się najsłynniejsi bohaterowie Szarych Szeregów. Wychowywani w duchu patriotyzmu, gdy wybuchła wojna, zostali najpierw uczestnikami Małego Sabotażu, potem przeszli do Grup Szturmowych, stając się żołnierzami podziemnej armii.
Jednym z instruktorów Szarych Szeregów był Aleksander Kamiński (zm. 1978), pisarz, autor książki „Kamienie na szaniec”.
Działalność w okupowanej stolicy wspominał później jako czas solidarności i poświęcenia Polaków.
Jan Bytnar „Rudy” i Aleksy Dawidowski „Alek” - symbole patriotyzmu i braterstwa
Matka „Rudego” Zdzisława Bytnar (zm. 1994) w Polskim Radiu mówiła, że wychowała syna z wielką troskliwością, dbając o jego bogactwo duchowe i o to, by był godnym obywatelem Polski.Jan Bytnar „Rudy” i Aleksy Dawidowski „Alek” do dziś pozostają symbolem patriotyzmu i braterstwa.
Trzeci z kolegów Tadeusz Zawadzki „Zośka” zginął 20 sierpnia 1943 roku, podczas ataku na niemiecką strażnicę w Sieczychach koło Wyszkowa, na granicy między Generalnym Gubernatorstwem a polskimi ziemiami włączonymi do Rzeszy.
