7 marca 1000 roku odbył się Zjazd Gnieźnieński

Zjazd gnieźnieński to wydarzenie z roku 1000, które miało miejsce po śmierci pierwszego historycznego władcy Polski, Mieszka I. Jego syn, Bolesław Chrobry, stał się centralną postacią tego zjazdu, w trakcie którego doszło do jego spotkania z cesarzem Ottonem III.

Otton III przybył z pielgrzymką do grobu Świętego Wojciecha męczennika, z którym był zaprzyjaźniony. Politycznym celem wizyty było przekonanie Chrobrego do poparcia idei uniwersalistycznego cesarstwa Zachodu.

Władca nałożył diadem na głowę księcia, co oznaczało symboliczną koronację na króla i wręczył mu kopię włóczni św. Maurycego, czyli broni, którą miał być przebity bok Jezusa.

Wydarzenie to, odnotowane w kronikach Thietmara i Galla Anonima, nie tylko umocniło pozycję Polski w Europie, ale również przyczyniło się do uniezależnienia polskiego Kościoła od wpływów niemieckich poprzez utworzenie arcybiskupstwa w Gnieźnie.

Symboliczne nałożenie diademu przez Ottona III na głowę Chrobrego wskazywało na jego aspiracje do korony królewskiej, co ostatecznie zrealizował w 1025 r., stając się pierwszym królem Polski.

Zjazd ten stanowi ważny rozdział w procesie kształtowania się państwowości polskiej i jej roli w średniowiecznej Europie.

Po blisko tysiącu lat, tradycję tę podjął arcybiskup Henryk Muszyński, metropolita gnieźnieński w latach 1992-2010.

W 1997 roku odbył się II Zjazd Gnieźnieński, towarzyszący pielgrzymce Jana Pawła II do ojczyzny. To wówczas, papież powiedział znamienne słowa, że jedność Europy może być budowana tylko na fundamencie wiary.

Kolejne spotkania organizowano w latach: 2000, 2003, 2004, 2005, 2008, 2010, 2012, 2016 i 2018. Każdemu z nich towarzyszył temat, któremu podporządkowano rozważania, dyskusje i warsztaty.

I tak, IV Zjazd w 2003 roku, odbywający się na rok przed wstąpieniem Polski do Unii Europejskiej, miał hasło „Quo Vadis Europo?”. Uczestnicy dyskutowali na temat przyszłości i wartości zjednoczonego kontynentu. Patronujący spotkaniu, prymas Polski kardynał Józef Glemp (zm. 2013) podkreślił, że powinno ono rozwiać wiele wątpliwości laikatu, związanych z wejściem naszego kraju do Unii.

Na VII Zjeździe Gnieźnieńskim w 2007 roku dyskutowano o roli chrześcijańskiej wizji człowieka we współczesnym świecie, a podczas kolejnych spotkań między innymi o rodzinie czy wyzwalającej mocy chrześcijaństwa.

Ostatni - XI - został zorganizowany we wrześniu 2018 roku pod hasłem „Europa ludzi wolnych. Inspirująca moc chrześcijaństwa” i był także związany ze stuleciem odzyskania przez Polskę niepodległości.

Mszy świętej na zakończenie Zjazdu przewodniczył prymas Polski arcybiskup Wojciech Polak, a homilię wygłosił kardynał Peter Turkson, prefekt watykańskiej Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka. Kardynał Turkson powiedział, że europejska wspólnota ducha ma być owocem wysiłków różnych Kościołów.

Zjazd Gnieźnieński to obecnie największe w Europie Środkowo-Wschodniej międzynarodowe spotkanie chrześcijan różnych wyznań.

Biorą w nim udział duchowni, politycy, intelektualiści, ludzie mediów, a także osoby zaangażowane w życie Kościoła. Uczestnicy gromadzą się przy grobie św. Wojciecha, patrona jedności Europy.

W ostatni dzień spotkania jest ogłaszane - opracowane na zjeździe - przesłanie do Kościoła i Europy.

We wrześniu tego (2025) roku pod hasłem „Odwaga pokoju. Chrześcijanie razem dla przyszłości Europy” odbędzie się XII Zjazd Gnieźnieński.

Wydarzenie to będzie szczególne, bowiem w 2025 roku przypada wyjątkowa, 1000. rocznica koronacji w Archikatedrze Gnieźnieńskiej dwóch pierwszych królów naszego państwa: Bolesława Chrobrego oraz Mieszka II Lamberta.