Czy wysiłek fizyczny może przynosi pozytywne skutki nie tylko dla ciała, ale i dla umysłu? Z pewnością. Naukowcy z Uniwersytetu Południowej Australii w Adelajdzie uważają, że ćwiczenia fizyczne powinny stać się podstawową metodą leczenia depresji i zaburzeń lękowych. Do takich wniosków skłoniły ich wyniki dużego badania przeglądowego. Dowiodło ono, że wysiłek fizyczny może pomagać chorym na depresję skuteczniej niż leki.
Aktywność fizyczna ułatwia powrót do zdrowia osobom, które czują się przygnębione, mają depresję czy stany lękowe
Do takich wniosków doszli naukowcy z Uniwersytetu Południowej Australii w Adelajdzie, którzy przeanalizowali ponad tysiąc badań porównujących różne formy leczenia. Doszli do wniosku, że regularny wysiłek fizyczny może być kluczem do sukcesu w redukowaniu objawów depresji, lęku i obniżonego nastroju.
Ćwiczenia mogą dawać lepsze efekty niż psychoterapia i najczęściej stosowane leki przeciwdepresyjne.
Czytaj też: Pomoc w walce z depresją
Właśnie dlatego australijscy uczeni rekomendują aktywność fizyczną jako terapię pierwszego wyboru w ramach standardowej opieki psychiatrycznej.
,,Powszechnie wiadomo, że aktywność fizyczna poprawia zdrowie psychiczne. Mimo to nadal nie jest oferowana jako terapia pierwszego wyboru
- powiedział współautor badania Ben Singh.
Ruch zwykle przynosi niemal natychmiastowy efekt
Raport z badania jest do tej poru najbardziej wszechstronną metaanalizą w tej dziedzinie. Opiera się na wynikach różnych badań, w których w sumie wzięło udział ponad 100 tys. osób.
Dobroczynny wpływ aktywności fizycznej był najbardziej widoczny u osób uskarżających się na obniżenie nastroju. Ważnym spostrzeżeniem było też to, że ruch zwykle przynosi niemal natychmiastowy efekt. Nie trzeba czekać tygodniami, jak to zwykle bywa w przypadku farmakoterapii.
Czytaj też: Sen pomoże w walce z depresją nastolatków
Korzystne okazały się wszelkie formy aktywności fizycznej:
• spacery
• aerobik
• joga
• taniec
• trening siłowy
• pilates.
Czytaj też: Czy Meta celowo uzależnienia dzieci od mediów społecznościowych?
Większą poprawę przynoszą ćwiczenia o wysokiej intensywności. Jeśli chodzi o czas trwania i częstotliwość - najlepszy efekt dają ćwiczenia krótkie i średniej długości, za to częstsze. Kilka szybkich spacerów w tygodniu może dawać lepszy efekt niż godzinny trening o wysokiej intensywności
Badanie pomoże traktować ćwiczenia fizyczne jako pełnoprawną metodę terapeutyczną. Ważne jest, żeby były oferowane jako część kompleksowej i profesjonalnej opieki nad zdrowiem psychicznym. Istotna jest jednak jeszcze jedna kwestia. Badanie wyraźnie pokazuje, że aby taka terapia przynosiła pożądane efekty, pacjenci powinni mieć dostęp do wykwalifikowanych trenerów, którzy dadzą im poczucie, że są zaopiekowani i dobrze prowadzeni. Plan treningowy powinien być indywidualnie dostosowany do potrzeb i możliwości pacjenta, ponieważ kluczowe jest jego zaangażowanie. Innymi słowy, takie zajęcia powinny być dla pacjenta przyjemne i ważne. Konieczna jest też systematyczność, bo chociaż efekty pojawiają się szybko, to aby się utrzymały, trzeba ćwiczyć regularnie.
