121 lat temu - 1 kwietnia 1902 roku - urodził się Józef Mackiewicz, jeden z najważniejszych polskich pisarzy XX wieku, autor kilkunastu książek oraz setek reportaży z utraconych przez Polskę Kresów Wschodnich.
Czesław Miłosz określił go słowami „najlepszy polski prozaik powojennej Polski”.
Józef Mackiewicz udał się do Katynia jako obserwator ekshumacji zwłok
Wiosną 1943 roku Józef Mackiewicz, na zaproszenie Niemców i za zgodą Polskiego Państwa Podziemnego, pojechał do Katynia jako obserwator ekshumacji zwłok. Pobyt w miejscu kaźni polskich oficerów opisał później między innymi w książce „Katyń. Zbrodnia bez sądu i kary” w Polsce wydanej po raz pierwszy oficjalnie po ponad 50 latach - w 1997 roku.W 1982 roku Józef Mackiewicz napisał posłowie do kolejnego niemieckiego wydania książki, które w Polsce znalazło się w tomie „Sprawa mordu katyńskiego. Ta książka była pierwsza”.
Relacje Józefa Mackiewicza o ludobójstwie dokonanym przez sowietów na polskich oficerach stały się bezwzględnym oskarżeniem systemu bolszewickiego.
W wielu swoich powieściach, jak: „Droga donikąd”, „Kontra” czy „Nie trzeba głośno mówić”, konsekwentnie uzasadniał konieczność antykomunistycznej postawy etycznej, światopoglądowej i historycznej.
Twórczość Józefa Mackiewicza jest jednak nie tylko literackim świadectwem o XX-wiecznej historii, lecz także opowieścią o konkretnych ludziach.
Józef Mackiewicz zmarł 31 stycznia 1985 w Monachium, gdzie mieszkał od 1955 roku. Został pochowany w Londynie.
Od 2002 roku przyznawana jest nagroda literacka im. Józefa Mackiewicza za książki w szczególny sposób popularyzujące polską kulturę, historię i tradycję.