Polski aktor teatralny, filmowy i radiowy, uczestnik II wojny światowej. Widzom znany najbardziej z roli Brunnera w serialu „Stawka większa niż życie”. „Kostium jest jedynie opakowaniem aktora” - powiedział w jednym z wywiadów.
Emil Karewicz urodził się w 1923 r. w Wilnie. W czasie II wojny światowej przeszedł szlak z 2 Armią WP do Berlina.
Niewiele osób wie, że aktor walczył w obronie Wilna w 1939 r.
Był absolwentem PWST w Łodzi. W 1948 r. zadebiutował na deskach Teatru Wybrzeże w Gdańsku. Największą popularność przyniosły mu role króla Władysława Jagiełły w polskim kinowym przeboju „Krzyżacy” i Hermana Brunnera w serialu „Stawka większa niż życie”.
,,Miałem być taką wredną przeciwwagą dla szlachetnego Klossa. (...) W tamtych czasach i później dziennikarze pytali mnie dość często, czy mam w sobie coś z Brunnera. Oczywiście nic. Realizację tych odcinków, w których brałem udział pamiętam ogólnie, raczej bez detali. Wszystko przebiegało bardzo płynnie. Ze Staszkiem Mikulskim połączyła nas na lata może nie przyjaźń, ale ciepła zażyłość
- opowiadał po latach w jednym z wywiadów.
Emil Karewicz występował w tak znakomitych filmach jak „Kanał” Andrzeja Wajdy , „Jak rozpętałem II wojnę światową” Tadeusza Chmielewskiego czy „Hubal” Bohdana Poręby.
Kariera sceniczna Emila Karewicza, oprócz gry w Teatrze Wybrzeże, obejmuje występy m.in. w teatrach: im. Stefana Jaracza w Łodzi (1949-1960, gdzie grał m.in. w sztukach reżyserowanych przez Iwo Galla), Nowym w Łodzi (1960-1962, współpraca m.in. z Kazimierzem Dejmkiem), im. Stefana Jaracza w Warszawie (1962-1965) oraz w stołecznych teatrach Dramatycznym (1965-1967) i Nowym (1974-1983).
Karewicz wystąpił też w wielu spektaklach telewizyjnych, m.in. w: „Makbecie” w reż. Andrzeja Wajdy (1969), „Fauście” w reż. Grzegorza Królikiewicza (1976) i „Kilku scenach z życia Glebowa” w reż. Tomasza Zygadły (1984).
Był ambasadorem Domu Artystów Weteranów w Skolimowie.
Zmarł 18 marca 2020 roku. Miał 97 lat.
