Wiek człowieka od dawna próbowano określać na podstawie cech biologicznych. W medycynie sądowej stosuje się m.in. analizę kości, zębów czy struktur szkieletowych. Metody te bywają skuteczne, ale mają ograniczenia: wymagają dobrze zachowanego materiału, są zależne od populacji, płci, a także czynników środowiskowych. W przypadku fragmentarycznych szczątków, typowych dla miejsc zbrodni, ich przydatność spada. Dlatego naukowcy od lat poszukiwali bardziej uniwersalnego sposobu szacowania wieku