Kultura

Stańczyk powrócił do Warszawy

MRK

12.02.2025, 09:00

Mężczyzna przyglądający się obrazowi Stańczyka, fot: PAP/TERESA SUAREZ

podpis źródła zdjęcia

Po kilku miesiącach obecności w paryskim Luwrze „Stańczyk” Jana Matejki powrócił do Muzeum Narodowego w Warszawie. Dzieło było częścią prestiżowej wystawy „Figures du Fou” (Wizerunki szaleńca), która zgromadziła ponad 300 eksponatów z całego świata. „Po kilku miesiącach eksponowania na wystawie «Figures du Fou» w Sali Napoleona w paryskim Luwrze «Stańczyk» Jana Matejki powrócił do Muzeum Narodowego w Warszawie” - powiedziała kuratorka Zbiorów Malarstwa Polskiego MNW dr Renata Higersberger.

Wystawa w Luwrze koncentrowała się na ewolucji postaci błazna w sztuce od średniowiecza do XIX wieku

Do Luwru sprowadzono dzieła z 90 muzeów w Stanach Zjednoczonych i Europie - głównie manuskrypty, gobeliny, rzeźby i obrazy - w tym „Stańczyka” z Muzeum Narodowego w Warszawie, fot. PAP/Mateusz Marek

„Stańczyk” Jana Matejki na wystawie w Luwrze

Kultura

Eksponowane prace pochodziły z ponad 90 muzeów i kolekcji w Europie i Stanach Zjednoczonych. Wystawa cieszyła się dużym zainteresowaniem, choć dokładne dane dotyczące frekwencji nie są jeszcze znane.

Kuratorzy podkreślali, że w różnych epokach błazen pełnił odmienną rolę - od nadwornego wesołka po krytyka społecznego. Stańczyk Matejki znakomicie wpisał się w ten kontekst, przedstawiając postać refleksyjnego błazna, którego wyraz twarzy odzwierciedla troski o przyszłość Rzeczypospolitej.

Powrót „Stańczyka” do Warszawy to przypomnienie o znaczeniu polskiej sztuki na światowej scenie. Wystawa w Luwrze ponownie udowodniła, że dzieła Matejki nie tylko dokumentują historię, ale także prowokują do refleksji nad współczesnymi wyzwaniami

Namalowany w 1862 roku obraz jest jednym z najważniejszych dzieł Matejki. Ukazuje błazna polskich królów zamyślonego w cieniu politycznych przemian.

,,
W wizji Matejki błazen to wizjoner, który rozpacza, przewidując los swojego kraju

- podkreślili autorzy katalogu wystawy.

Historia dzieła jest burzliwa. Po raz pierwszy wystawiono je w 1863 roku w Krakowie, a następnie przechodziło przez ręce kolejnych właścicieli, zanim w 1924 roku trafiło do Muzeum Narodowego w Warszawie. W czasie II wojny światowej znalazło się na terenie ZSRS, by powrócić do Polski w 1956 roku. Od tamtej pory jest stałym elementem ekspozycji w Sali Matejkowskiej.