24 stycznia 1921 roku urodził się Tadeusz Zawadzki, pseudonim „Zośka”, harcmistrz, podporucznik Armii Krajowej, dowódca warszawskich Grup Szturmowych Szarych Szeregów. Był jednym z najaktywniejszych uczestników głośnych działań sabotażowych, a także wykonawcą kilku likwidacyjnych.
Pod jego komendą grupy szturmowe przeprowadziły 13 akcji bojowych, w 10 z nich uczestniczył „Zośka”. Między innymi dowodził grupą „Atak” w głośnej akcji pod Arsenałem.
Akcja pod Arsenałem, której celem było uwolnienie podharcmistrza Jana Bytnara „Rudego” oraz 20 innych więźniów, została zaplanowana przez Tadeusza Zawadzkiego i to on dowodził w niej grupą „Atak”.
Natomiast dowódcą całej operacji był Stanisław Broniewski „Orsza”. Taką decyzję podjął naczelnik Szarych Szeregów Florian Marciniak „Nowak” ze względu na emocjonalne zaangażowanie „Zośki”, przyjaciela „Rudego”.

Zginął 20 sierpnia 1943 roku, podczas akcji „Taśma”, w ataku na niemiecką strażnicę w Sieczychach koło Wyszkowa, na granicy między Generalnym Gubernatorstwem a polskimi ziemiami włączonymi do Rzeszy. Miał 22 lata.
Tadeusz Zawadzki był dwukrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych, a także Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.
Po jego śmierci komendant Warszawskiej Chorągwi Szarych Szeregów Stefan Mirowski „Prawdzic” pisał:
,,Zginął śmiercią zwykłego żołnierza, choć żołnierzem był niezwykłym. Łączył w sobie wysoki talent organizacyjny i rzadko spotykany realizm pracy z nieprzeciętnym poziomem ideowym. Na tych cechach swojego charakteru budował i tworzył nowy styl pracy wojskowej i harcerskiej.

1 września 1943 roku, dla uczczenia jego pamięci, powołano harcerski batalion „Zośka”.
Tadeusz Zawadzki jest jednym z bohaterów książki Aleksandra Kamińskiego „Kamienie na szaniec”.