Prawdopodobnie pod koniec 1942 r. Wiktoria i Józef Ulmowie z Markowej podjęli decyzję o przyjęciu pod swój dach ośmiorga Żydów, pięciu mężczyzn, dwóch kobiet i jednej dziewczynki. Mieli nadzieję, że w ten sposób uda się tych ludzi uratować przed śmiercią.