Szef Urzędu do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych spotkał się z warszawskimi Sybirakami z okazji zbliżających się świąt Wielkanocnych. Jan Józef Kasprzyk podziękował Sybirakom za podtrzymywanie pamięci i wytrwał przekazywanie wiedzy o tragicznych dziejach narodu polskiego.
,,Mimo, że Sowieci czynili wszystko, żeby pozbawić was nadziei, nie udało im się tej nadziei wyrwać z waszych serc - wróciliście do Polski. Często wasze domy zalazły się już w obszarze Związku Sowieckiego, ale nie straciliście nadziei i tę nadzieję przenieśliście do wolnej Polski. Dziękujemy wam za to, że dajecie świadectwo tego, jak było ciężko Polakom w czasie okupacji niemieckiej i sowieckiej
- mówił Jan Józef Kasprzyk.
- Wielkanocne spotkanie Sybiraków
- Polska: Spotkanie wielkanocne Związku Sybiraków
Spotkanie Wielkanocne w gronie Sybiraków to okazja do wspomnień
Mieczysław Pogodziński, który na Syberię został wywieziony 10 lutego 1940 roku i spędził tam ponad osiem lat, mówił, że takie spotkania świąteczne mają ogromną wartość.
Sybirak podkreślił, że podczas takich spotkań między innymi wspominani są ci, którzy nie przeżyli zesłania, nie wytrzymali katorżniczej pracy i niezwykle trudnych warunków bytowych.
Andrzej Styczyński, który został wywieziony na Syberię w wieku 12 lat z terenów Łotwy w 1948 roku, zaznaczył, że spotkanie Wielkanocne w gronie Sybiraków to okazja do wspomnień.
,,Człowiek pamięta tamte czasy, jak było i jak jest teraz i jest porównanie, jak obchodziliśmy bardzo skromnie święta, jak nie można było swobodnie rozmawiać. Dlatego doceniamy ten czas
- dodał.
Deportacja Polaków na Sybir miała na celu eksterminację elit polskiej ludności
83 lata temu, w nocy z 9 na 10 lutego 1940 roku, rozpoczęła się pierwsza z czterech masowych deportacji Polaków na Sybir, przeprowadzona przez Sowietów, którzy od 17 września 1939 okupowali wschodnie tereny II Rzeczypospolitej.
Według ustaleń Instytutu Pamięci Narodowej w sumie Sowieci w czterech masowych deportacjach w latach 1940-1941 wywieźli w głąb Związku Sowieckiego około 320-330 tysięcy Polaków.
Deportacje Polaków były zaplanowane i systematycznie przeprowadzone tak, aby usunąć z dawnych terenów wschodnich II Rzeczpospolitej wszystkich ludzi uznanych za „niebezpiecznych” dla Sowietów.
Celem wywózek była eksterminacja elit oraz świadomej narodowo polskiej ludności, która mogłaby stawić opór władzy.
Deportowani Polacy osadzani byli w łagrach na Syberii i zmuszani do katorżniczej pracy. Prawdopodobnie co trzeci deportowany nie przeżył zesłania.