W Londynie i Windsorze odbyły się ceremonie pożegnalne królowej Elżbiety II. Najpierw w Opactwie Westminsterskim, a następnie w kaplicy świętego Jerzego.



Elżbieta II- najdłużej panujący monarcha na świecie, a także w historii Wielkiej Brytanii
Elżbieta II z dynastii Windsor, królowa Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, należała do najdłużej panujących monarchów na świecie, a także w historii Wielkiej Brytanii. Jedynie francuski król Ludwik XIV panował dłużej od niej.
Czas panowania Elżbiety II określa się czasem mianem „drugiej epoki elżbietańskiej”.
Następcą Elżbiety II został jej syn Karol, który panuje jako Karol III.
Elżbieta II objęła tron 6 lutego 1952 roku, zaś uroczystość koronacji odbyła się później, 2 czerwca 1953 roku, w Opactwie Westminsterskim. Ceremonię z katedry w Londynie po raz pierwszy w historii transmitowała telewizja.
Arcybiskup Canterbury Geoffrey Fisher nałożył na głowę Elżbiety koronę świętego Edwarda, a lordowie zawołali „God save Queen Elizabeth!”.
Elżbieta II pełniła przede wszystkim funkcję reprezentacyjną, podejmowała szefów państw i składała wizyty zagraniczne. Była też zwierzchnikiem Kościoła anglikańskiego. Jej rolę w państwie określał zwrot „The Queen reigns, but not rules”, czyli: „Królowa panuje, ale nie rządzi”.
Faktyczną władzę w Wielkiej Brytanii sprawuje parlament, jednak trzy razy podczas swojego panowania królowa mianowała premiera w czasie kryzysów konstytucyjnych - w 1957, 1963 oraz w 1974 roku.
W sumie współpracowała z 14 premierami, a pierwszym z nich był Winston Churchill.
Tuż przed śmiercią mianowała jeszcze na szefową rządu Liz Truss, która stała się ostatnim premierem Elżbiety II i pierwszym szefem gabinetu podczas panowania króla Karola III.
Królowa cztery razy wygłosiła nadzwyczajne orędzie do narodu, między innymi w 1997 roku przed pogrzebem tragicznie zmarłej w wypadku (31.08.1997) księżnej Diany. Ostatnie nadzwyczajne orędzie do narodu Elżbieta II wygłosiła 5 kwietnia 2020 roku w związku z pandemią koronawirusa. Podziękowała medykom i wszystkim służącym swoją pracą i poświęceniem w czasie epidemii.
W 1996 roku Elżbieta II gościła w Polsce. Poparła wówczas nasze starania o wejście do Unii Europejskiej. Na przyjęciu na cześć królowej wydanym w Pałacu Prezydenckim przez Aleksandra Kwaśniewskiego monarchini wzniosła toast za pomyślność integracji Polski ze Wspólnotą.
W ostatnich latach królowa brała udział tylko w najważniejszych uroczystościach państwowych i zagranicznych.
W czerwcu 2019 roku w Portsmouth uczestniczyła w obchodach 75. rocznicy lądowania aliantów w Normandii, w której podczas II wojny światowej uczestniczyli przedstawiciele 15 narodów, w tym Polacy. Dziękując żołnierzom, Elżbieta II podkreśliła, że w licznych przypadkach ludzie ci ponieśli najwyższą ofiarę.
Brytyjska królowa rzadko zabierała publicznie głos, ograniczając się do ogólnych przesłań - po to, by uniknąć wchodzenia w aktualne spory polityczno-społeczne. Jednak w lutym 2021 roku monarchini zachęciła do szczepień przeciw koronawirusowi. Podczas zdalnego spotkania z szefami służby zdrowia Elżbieta II podkreśliła, że przyjęcie zastrzyku to kwestia dbania o innych członków społeczeństwa.
Z mężem księciem Filipem, zmarłym 9 kwietnia 2021 roku, królowa przeżyła ponad 73 lata. Po jego odejściu podkreśliła, że zawsze był dla niej wsparciem.
Ich ślub, 20 listopada 1947 roku, był wielkim wydarzeniem.
Elżbieta II od lat cieszyła się poparciem ponad 80 procent Brytyjczyków. Była symbolem moralności i obyczajów, władczynią kojarzoną z imperium i tradycją, a równocześnie osobą otwartą.