Całe życie tej wyjątkowej artystki to walka ze słabościami i dążenie do zdobywania coraz wyższych szczytów. Jej biografia to dowód na to, że ciężka praca nad sobą popłaca.
- Typowym dla rysu charakterologicznego Modrzejewskiej był ogromny upór i praca nad sobą - mówił Piotr Dmitrowicz w audycji Andrzeja Sowy z cyklu "Mieć 19 lat". - Młoda Modrzejewska w teatrze zbierała bardzo słabe recenzje.
Modrzejewska pracowała wytrwale nad sobą: ćwiczyła głos (który był jej słabą stroną) i pobierała nauki u niemieckiego aktora Gustawa Zimajera. Wspólnie grali w wędrownej trupie aktorskiej Konstantego Łobojki. Wkrótce parę połączyło uczucie: jego owocem był urodzony w 1861 roku Rudolf Modrzejewski, późniejszy wielki budowniczy mostów.
Modrzejewskiej przestało wystarczać życie prowincjonalnej aktorki, włóczącej się od przedstawienia do przedstawienia po małych miasteczkach Galicji. Kolejnym celem aktorki była Warszawa. Tu zaczęła występować od 1868 roku.
Również w tym roku poślubiła Karola Chłapowskiego. Na deskach warszawskich występowała przez 8 lat, gdzie – dzięki wybitnym rolom dramatycznym – uzyskała status gwiazdy.