38 lat temu w warszawskim Szpitalu Klinicznym przy ulicy Szaserów zmarła Anna Wiktoria German - Tucholska, piosenkarka, kompozytorka, aktorka, z wykształcenia magister geologii. W 1966 i 1969 roku uznana za Najpopularniejszą polską piosenkarkę wśród Polonii Amerykańskiej.
Z sukcesami występowała na festiwalach zagranicznych w San Remo, Neapolu, Viareggio, Cannes, a także na naszych rodzimych festiwalach w Sopocie, Opolu, Kołobrzegu, Zielonej Górze. Śpiewała w siedmiu językach. W latach 1966 i 1969 Anna German uznana została za najpopularniejszą polską piosenkarkę wśród Polonii amerykańskiej.
Była laureatką Złotej Płyty, którą przyznano jej za płytę długogrającą pt. „Człowieczy Los” (1972 r.). Wylansowała przeboje: „Człowieczy los”, „Tańczące Eurydyki”, „Bal u Posejdona”, „Zakwitnę różą”, „Tak pragnę żyć” oraz ogromnie popularną w ZSRR „Nadieżdę” autorstwa Aleksandry Pachmutowej. Wykonywała też w polskiej wersji językowej piosenkę „Je te remercie mon coeur” (1 nagroda w Sopocie 1964-Nadia Constantinoupoulou).
Jak sama twierdziła: “Śpiew jest dla mnie radością życia… Chciałabym śpiewać całe życie, ale nie tak, by słuchacze mówili: Co, znów ona?!, lecz: Aaa, ONA, no to posłuchajmy… Bardzo chciałabym na to zasłużyć.”
Pasmo sukcesów piosenkarki przerwała choroba. W połowie lat 70. zdiagnozowano u niej raka, ale artystka nie poddała się i kontynuowała tournee. Kiedy jesienią 1980 roku wróciła do Polski z Australii, choroba powróciła. W zaawansowanym stadium artystka skomponował psalmy i pieśni poświęcone Bogu. Po dwóch latach zmarła – w 1982 roku Polska straciła wielką artystkę. Anna German odeszła mając zaledwie 46 lat, została pochowana na Cmentarzu Ewangelicko-Reformowanym w Warszawie.
Była laureatką Złotej Płyty, którą przyznano jej za płytę długogrającą pt. „Człowieczy Los” (1972 r.). Wylansowała przeboje: „Człowieczy los”, „Tańczące Eurydyki”, „Bal u Posejdona”, „Zakwitnę różą”, „Tak pragnę żyć” oraz ogromnie popularną w ZSRR „Nadieżdę” autorstwa Aleksandry Pachmutowej. Wykonywała też w polskiej wersji językowej piosenkę „Je te remercie mon coeur” (1 nagroda w Sopocie 1964-Nadia Constantinoupoulou).
Jak sama twierdziła: “Śpiew jest dla mnie radością życia… Chciałabym śpiewać całe życie, ale nie tak, by słuchacze mówili: Co, znów ona?!, lecz: Aaa, ONA, no to posłuchajmy… Bardzo chciałabym na to zasłużyć.”
Pasmo sukcesów piosenkarki przerwała choroba. W połowie lat 70. zdiagnozowano u niej raka, ale artystka nie poddała się i kontynuowała tournee. Kiedy jesienią 1980 roku wróciła do Polski z Australii, choroba powróciła. W zaawansowanym stadium artystka skomponował psalmy i pieśni poświęcone Bogu. Po dwóch latach zmarła – w 1982 roku Polska straciła wielką artystkę. Anna German odeszła mając zaledwie 46 lat, została pochowana na Cmentarzu Ewangelicko-Reformowanym w Warszawie.
Więcej na ten temat
